Waarom Steven en Irene hun Renault Clio oprijden tot -ie uit elkaar valt

Waarom Steven en Irene hun Renault Clio oprijden tot -ie uit elkaar valt

De Clio van Steven en Irene

Gekocht voor € 4.000
Hoe lang in bezit Bijna elf jaar
Hoeveelste eige­naar ben je? De vierde
Gereden kilometers Ruim 241.000
Grootste pluspunt Hij is heel erg compleet uitgerust
Grootste minpunt Geen zesde versnelling
Grootste kostenpost Dat was de ruilmotor die erin moest
Hoe lang houd je hem nog? Tot hij echt niet meer kan.

Steven Wilmink heeft iets met Renault. Zo stuurde hij een Safrane 2.5 (met de Volvo-vijfcilinder) naar inmiddels 286.000 kilometer. Niet raar, want elke dag vanuit Siebengewald (in Limburg) naar Apeldoorn (hij werkt daar bij het waterschap) rijden ­levert een jaarkilometrage van 35.000 op. Naast de Safrane stond ook diens voorganger 25 nog voor de deur, maar roest en mankementen hielpen deze auto naar de uitgang. Steven ruilde hem in voor een Clio Initiale uit 2002. “Gevonden op internet”, vertelt hij. “Via onder meer AutoWeeks CarBase hebben we gezocht op formaat, comfort, luxe, verbruik en geschiktheid voor lpg, zonder merkvoorkeur. Toch kwamen we uit bij Renault. De proefrit ging goed en de auto van toen negenenhalf jaar oud en met zo’n 107.000 ­kilometer ervaring was voor mijn vrouw, Irene.” Al snel liet Steven lpg inbouwen. De luxe was er al: leren bekleding, airco, houtinleg, xenonverlichting, lichtmetaal en metallic lak. Tel uit je winst.
Kijk eens wat een houtleg!
De Clio was nog maar net in bezit of hij ging al mee op vakantie naar Corsica en Italië en hij kwam ook in Groot-Brittannië. Helemaal schadevrij bleef hij daarbij niet. “Ter hoogte van Eindhoven kwamen we in een enorme hagelbui terecht. We schuilden onder een viaduct, maar ontdekten toch wat putjes in het dak.” En daar bleef het niet bij, vertelt Steven. “We kwamen een keer in een kettingbotsing terecht. We werden van achteren aangereden en ramden daarna onze voorligger. En we stonden eens voor een verkeerslicht achter een Panamera toen die plots naar achteren reed en ons raakte.” Elke keer werd de blauwe rakker opgelapt, want hij voldeed nog steeds aan de verwachtingen. Vooral door zijn luxe voorzieningen en compactheid bleef hij scoren bij zowel Steven als Irene.

In 2018, de Clio had toen zes jaar onderdak in Siebengewald en had daar 170.000 kilometer dienst gedaan, was de familie nog altijd content. Pluspunten: de ­pittige 1.6, het comfort, de rijke ­uitrusting en de voor twee personen toereikende ruimte. Minpunten kwamen er ook aan het licht: met 4.000 toeren bij 130 km/h miste Steven een zesde versnelling of (extra) geluidsisolatie. Verder was de ­lpg-tank met 38 liter bepaald klein en bij het terugschakelen sloeg de Clio soms af. Toch mocht de auto, tot dan toe altijd onderhouden door een oud-Renault-dealer, in de stal blijven. Bekende Clio-kwaaltjes passeerden de revue, zoals vervanging van penbobines, achterdempers en veren. De laatste twee items zijn al meerdere malen vervangen.
(Tekst gaat verder onder foto’s)
Renault Clio Initiale, weelderig Frans zitcomfort.
Leuk inside Renault-weetje: de kledinghoes onder de hoedenplank komt van de 25 Baccara.
Koppakking eruit, maar Clio reed fijner dan Safrane
In oktober 2021 was er een zwarte dag in het leven van de Clio. Bij kilometerstand 343.000 bleek de koppakking lek. Voor een auto met zoveel ervaring, zowel in leeftijd als kilometers, restte er eigenlijk maar één ding: een enkeltje laatste rustplaats, oftewel de sloop. Maar het was coronatijd en Steven en Irene werkten thuis, dus de Clio was niet echt nodig en bleef staan. Na corona bleek het lastig om maar één auto te hebben. Ook vond Irene de Clio fijner rijden dan de Safrane. “Tja, het was heel gek. Auto’s waren altijd gewoon gebruiksvoorwerpen voor mij, maar de gedachte dat de Clio naar de sloop zou moeten, maakte me echt verdrietig”, zegt Irene. De knoop moest worden doorgehakt: afvoeren en vervangen of toch opknappen?
Zelfs airco zit erop, voor die tijd heel wat.
Renault Clio kreeg wel een andere motor
Het werd het laatste. Een kennis van Steven had al eens een motorwissel aan een Clio 1.2 gedaan, dus de expertise was er. Nu nog een andere motor. Die vond ­Steven bij een demontagebedrijf: een 1.6 die 178.732 kilometer had gedraaid. De harttransplantatie kostte niet veel tijd en om ook dit blok lpg te laten slikken, verving een lpg-specialist de gasinjector-rail. De software kreeg een ­update en de gasinstallatie werd opnieuw gekalibreerd, met als bonus een prettiger rijdende auto op lpg. “Tien jaar lang sloeg de motor soms af, maar sinds de wissel hebben we dat niet meer mee­gemaakt”, zegt Steven.
Clio is niet agressief, wel stoer
Als AutoWeek langskomt, staat de kilometerteller inmiddels op dik 348.000. Na de transplantatie is er in enkele maanden tijd dus weer zo’n 5.000 kilometer met de oude, trouwe Clio afgelegd. “Een lieflijk autootje: niet agressief, wel stoer”, meent Steven. “Zolang hij het goed blijft doen, mag hij gewoon bij ons blijven”, zegt Irene. 



Bron: AutoWeek