Het gebeurt niet vaak dat een nieuwe auto inslaat als een bom, maar Renault weet het in 1992 voor elkaar te krijgen op de Autosalon van Parijs. De term ‘stadsauto’ staat indertijd synoniem voor ‘saai’ en ‘goedkoop’, maar dan is daar ineens de Twingo. Een heuse monospace met een ruim en flexibel in te delen interieur, die met zijn guitige kikkerogen en vrolijke pastelkleuren laat zien dat ook een kleine auto heel charmant kan zijn. Geen wonder dat het model een begrip wordt in het Renault-gamma – ook al heeft hij tegenwoordig een achterin geplaatste motor en achterwielaandrijving en is hij in Nederland alleen nog maar als elektrische versie leverbaar.
Vrolijkheid alom rond de Renault Twingo.
Vandaag de dag heeft de eerste generatie Twingo het echter moeilijk. De eerste bouwjaren zijn schaars en exemplaren van de late jaren 90 zijn net genoeg opgelapt om ze door de volgende apk te krijgen. Hoe ze er echter bijstaan, laat de meeste eigenaren volkomen koud. Geen wonder dus dat veel oude Twingo’s getooid zijn met langzaam desintegrerende bumpers, goedkope beertjes-wieldoppen en stoelhoezen van de bouwmarkt. Dat de Renault Twingo inmiddels zijn dertigste verjaardag achter de rug heeft en technisch gezien al jaren een youngtimer is, zou je daardoor bijna vergeten. En dat terwijl het een heuse stijlicoon is.
Ruimtecapsule naast hoekige autootjes uit jaren 80
Doordat hij echter zo tijdloos oogt, moet je jezelf even terugbeamen naar begin jaren 90 om hem in historisch perspectief te kunnen zien. Het Swatch-horloge is dan allang uitgevonden, maar de Smart nog niet – en het elandproef-debacle van de Mercedes A-klasse zou ook nog vijf jaar op zich laten wachten. Als Renault de Twingo in de herfst van 1992 aan de wereld toont, duurt het even voordat men bekomen is van de schrik. Ten opzichte van de hoekige kleine autootjes uit de jaren 80 lijkt dit wel een ruimtecapsule te zijn. En feitelijk ís hij dat ook, want met zijn volledig neerklapbare stoelen, verschuifbare achterbank en ver naar voren geplaatste voorruit is het eigenlijk een mini-MPV.
De Renault Twingo heeft wel iets van een mini-MPV
Twingo slaat meteen aan
De aanvankelijke verwondering maakt dan ook al snel plaats voor een ongekende populariteit als de Twingo in 1993 in de showrooms verschijnt. Traditioneel ingestelde autokopers die ook bij een kleine auto vasthouden aan een conventionele motorkap zullen eerder een Fiat Cinquecento of een Peugeot 106 kopen, maar met name jonge mensen die tegen de stroom in willen gaan, lopen weg met de kleine Renault. Deze Twingo-rijders van het eerste uur groeten elkaar met lichtseintjes of ze zwaaien naar elkaar uit het geopende vouwdak, een populaire optie indertijd. Veel manieren om de basisprijs van 19.995 gulden te verhogen zijn er trouwens niet, want naast het vouwdak kun je alleen een airconditioning bijbestellen. Waar je tegenwoordig bij menig compacte auto helemaal los kunt gaan met stickerpakketten en wielen om hem op smaak te brengen, is de eerste generatie Twingo een gevalletje take it or leave it. Een Twingo-eigenaar is zelf individueel, die heeft geen gepersonaliseerde auto nodig.
Vijf volwassenen in een Renault Twingo is misschien wat te enthousiast maar ruim achterin is hij zeker.
Psychedelisch kleurtjes, motiefjes en ga zo maar door
Dat neemt echter niet weg dat Renault het model om de twee jaar opnieuw aankleedt zodat hij weer bij de tijd is. Ook verschijnen er tal van actiemodellen, zoals de Kenzo, waarbij de eigenaressen een doos met zijden sjaals krijgen in hetzelfde design als de stoelbekleding. Over stoelbekledingen gesproken: als accessoire zijn behalve leren bekleding voor montage achteraf ook psychedelisch ogende stofjes met namen als ‘Piranha’ leverbaar, hoewel diens lieflijke goudviskom-motief die naam bepaald geen eer aandoet. Wie zijn of haar liefde voor de Twingo nog nadrukkelijker tot uiting wil laten komen, kan naast dingen die de auto zelf aankleden (zoals dakdragers, een trekhaak, lichtmetalen wielen en zelfs een sportuitlaat) ook zaken als stropdassen, geel gespikkeld glaswerk en een tafellamp die vermoedelijk alleen bij zijn designer echt in de smaak valt.
De Twingo krijgt al snel de reputatie een auto voor hippe singles te zijn, maar hij is absoluut ook geschikt als stijlvolle tweede auto voor mama. Zo kun je achterin ook twee uit de kluiten gewassen tieners probleemloos kwijt als je de over een lengte van 17 centimeter verschuifbare achterbank in de achterste stand zet. Schuif je hem naar voren, dan passen de weekendboodschappen probleemloos in de kofferbak. Je vraagt je gezien zijn compacte formaat af waar Renaults créateurs d’automobiles de ruimte vandaan hebben gehaald.
En ze hebben er ook nog een futuristische verschijning van gemaakt, daar is indertijd iedereen het over eens. Neem nu die in het midden geplaatste digitale snelheidsmeter, die in de praktijk voor flink wat irritatie zorgt: hij reageert nog langzamer dan het motortje van de Twingo. Ook het zitcomfort is niet om over naar huis te schrijven. De stoeltjes met de te korte zittingen en spartaanse kussens doen denken aan die van de Renault 5 – en dat bedoelen we niet als compliment.
Van dat model wordt om kostenredenen ook de 1,2 liter viercilindermotor met 55 pk overgenomen. Zaken als ABS, airbags en de later zo gewilde centrale deurvergrendeling met afstandsbediening schitteren daarnaast door afwezigheid bij exemplaren uit de eerste bouwjaren. Niet dat het de kopers indertijd overigens iets kan schelen. Aan boord van deze guitige Renault verandert zelfs het meest notoire stuk chagrijn in een vrolijke Frans(oos). En dat is nog steeds het geval. Open het vouwdak, draai de ramen naar beneden en alle dagelijkse beslommeringen waaien spontaan weg. Vrolijkheid kent geen tijd.
De eerste generatie is maar liefst 15 jaar gemaakt, bekijk hier Twingo-occasions tot en met bouwjaar 2007.
Bron: AutoWeek