Het is niet gek dat de Mitsubishi Colt Hybrid veel lijkt op de Renault Clio Hybrid. Volkswagen bouwt de Golf, Audi bouwt met veel van dezelfde onderdelen de A3. Zeker als merken tot hetzelfde concern behoren, zou het niet logisch zijn om het op een andere manier te doen. Nog een stap verder dan dat is wat met een mooie Engelse term badge engineering heet. Dan leveren twee merken dezelfde auto, die op het logo na hetzelfde zijn. Dat is precies wat Mitsubishi nu doet met de nieuwe Colt. Dat is namelijk op de naam na een Renault Clio. Zelfs eeneiige tweelingen verschillen meer van elkaar. Tijd dus voor een potje ‘zoek de verschillen’
Ingewikkelde hybride in Mitsubishi Colt en Renault Clio
Die verschillen tussen de Renault Clio Hybrid en Mitsubishi Colt Hybrid zijn er namelijk wel, al ligt dat meer aan de keuzes die de respectievelijke importeurs maken met betrekking tot hun modellengamma. Om een voorbeeld te geven: bij Renault trapt het gamma af met de bekende 1.0 driecilinder turbomotor, terwijl Mitsubishi de Colt ook levert (of nou ja: in de prijslijst heeft) met een atmosferische 1.0. Dat is net zo goed een Renault-motor en Renault levert ‘m elders in de wereld ook in de Clio, maar bij ons niet. Wat Renault wel aanbiedt is een lpg-versie van de 1.0 turbo en die staat bij Mitsubishi dus weer niet in de prijslijst. De 1.0 turbo op alleen benzine en de hybride aandrijflijn kun je bij beide merken krijgen.
In dit geval hebben we in zowel de Mitsubishi Colt als de Renault Clio in deze test de hybride te pakken en dat is een tamelijk bijzonder stuk techniek. De voorwielen worden aangedreven door een atmosferische 1,6-liter viercilinder met 94 pk. De versnellingsbak die ertussen zit heeft vier overbrengingen, maar er is geen koppeling. In plaats daarvan kan de bak schakelen dankzij een elektromotor die de spanning van de aandrijflijn haalt. Het schakelen gebeurt door een elektro-hydraulische unit. Maar dan zijn we er nog niet, want er is ook nog een 49 pk elektromotor die via een eigen tweebak kracht naar dezelfde voorwielen overbrengt. Klinkt ingewikkeld en dat is het ook. Het resulteert bovendien nog weleens in vreemde sensaties. Zo kan het voorkomen dat je voelt dat er geschakeld wordt, terwijl de1.6 gewoon in toeren blijft klimmen of dat de 1.6 juist behoorlijk veel toeren draait om energie op te wekken voor de elektromotor, terwijl je met 40 door de stad tokkelt. Alsof je te lang in z’n ‘1’ blijft rijden. Daarbij gaat het schakelen nog weleens wat onbehouwen. Voor een deel heb je er zelf invloed op, de aandrijflijn doet het het beste als je rustig aan doet. Niet opeens meer vermogen vragen bijvoorbeeld. Als je er zo mee rijdt, wisselen de beide krachtbronnen elkaar netjes af, zijn de prestaties met dank aan de 205 Nm van de elektromotor nog steeds redelijk en red je zelfs in de winter nog bijna 1 op 20. Keurig, maar niet een enorme sprong ten opzichte van bijvoorbeeld het hybridesysteem van Toyota. Echte verschillen tussen de Clio en de Colt zijn er op dit vlak niet.
Censuur aan boord van de Mitsubishi Colt
Uiteraard zijn er aan de binnenkant van de Mitsubishi Colt en Renault Clio globaal dezelfde verschillen als aan de buitenkant. Dat wil zeggen: de logo’s zijn anders en daar blijft het wel zo’n beetje bij. Ironisch genoeg heeft Mitsubishi wel de moeite genomen om in het rijmodusmenu in het centrale scherm de Clio om te toveren naar Colt, maar past het in het digitale instrumentarium een vorm van censuur toe. Daar ‘rijdt’ namelijk in de Clio een Clio, inclusief Renault logo. De achterkant is in de Colt echter simpelweg zwart gemaakt, waardoor je alleen een hele vage contour van een auto ziet. En richtingaanwijzers als je die gebruikt, wat het geheel een beetje knullig maakt. Een ander verschil is dat er van de Clio een zogenoemde Esprit Alpine uitvoering bestaat. Dat is uiteraard voor 95 procent een marketing-haarbal waar het roemruchte merk zelf helemaal niets mee te maken heeft, maar het levert wel heel fijne sportstoelen op, die je in de Colt niet kunt krijgen.
Maar goed: omdat de Colt en de Clio in het interieur verder identiek zijn, is het gelijk wel met afstand de mooiste Colt ooit. Daarbij is de ergonomie best goed. Er zijn voldoende fysieke knoppen en de nieuwste generatie van het Renault-multimediasysteem is een enorme stap voorwaarts ten opzichte van voorheen. Goed: het is nog altijd niet extreem logisch, maar het aantal lagen en submenu’s is sterk teruggedrongen, waardoor je minder snel in het systeem verdwaald. Dat is uiteraard ook goed nieuws voor de veiligheid. Op de achterbank kan een volwassene heel aardig zitten en dan blijft er voor het segment ook nog eens een heel behoorlijk bagageruimte op. Daarbij valt wel op dat beide merken in de prijslijst andere waardes communiceren. Mitsubishi geeft 301-979 liter op, Renault houdt het voor de Clio op 318 liter. Wellicht dat beide merken een iets andere norm hanteren, maar op basis van onze ogen en ons meetlint is er geen verschil te ontdekken.
Comfortabele Renault Clio dus ook Comfortabel Mitsubishi Colt
Gezien de Franse insteek verwacht je bij het onderstel vooral een hoop comfort en daarin stellen de Renault Clio en de Mitsubishi Colt niet teleur. Het onderstel absorbeert veel en geeft op een prettige manier mee op slecht wegdek en over drempels, zonder dat je het gevoel krijgt het contact met het wegdek te verliezen. De besturing filtert veel weg maar werkt met voldoende tegendruk en directheid. Het is allemaal keurig in balans en maakt de Clio (en daarmee dus ook de Colt) een heel volwassen auto voor het B-segment. In dit onderdeel zijn er geen verschillen te ontdekken tussen de beide auto’s. Laat je dus ook niet in de luren leggen door de Alpine-uitmonstering van de Clio, want zoals eerder vermeld heeft Dieppe helemaal niets te maken gehad met de Clio. Nu zien we wel vaker dat auto’s in dit segment meer stickers dan daadwerkelijke mechanische upgrades krijgen, maar Renault maakt het hier wel heel erg bont. Men heeft zelfs niet de moeite genomen om de Esprit Alpine op een iets andere band te zetten. En Ecocontacts hebben heus kwaliteiten, maar sportiviteit behoort niet tot die categorie. Wat bat betreft zijn we blij dat Mitsubishi dit idee niet gestolen heeft en geen Ralliart-versie van de Colt levert.
Keuzes voor de Renault Clio en Mitsubishi Colt
Goed, echte sportiviteit mag dan ontbreken, de Esprit Alpine is meteen ook de meest luxe uitvoering van de Renault Clio. Toch betekent dat niet meteen dat de Renault helemaal af is, want zelfs op de topuitvoering heeft Renault nog wat te kiezen. Stoel- en stuurverwarming zijn bijvoorbeeld niet standaard en ook een 360 graden camera of Bose-geluidssysteem staan nog op de optielijst, evenals de meeste lakkleuren. Wel standaard zijn veel veiligheidssystemen, navigatie, 17 inch lichtmetaal en achteruitrijcamera. Inclusief opties komt onze test-Clio op niet minder dan € 31.050.
Zoals gezegd is er geen Ralliart-uitvoering van de Mitsubishi Colt. In plaats daarvan wordt de Franse Mitsubishi geleverd in drie uitvoeringen: Intense, First Edition en Style. Er bestaat ook nog een vierde uitvoering, de Pure, maar die is er alleen met de basismotor en is dus de showroomlokker. Behalve die uitvoeringen en de kleur valt er niets te kiezen, dat houdt het wel lekker overzichtelijk. Wij hebben in dit geval de First Edition en die zit eigenlijk keurig in z’n spulletjes. De voor dit segment gangbare actieve veiligheidssystemen zijn dan allemaal aanwezig, maar ook luxe zoals stoel- en stuurverwarming, 17-inch lichtmetaal en een armsteun tussen de voorstoelen. De prijs van zo’n First Edition met metallic lak is € 30.790. Iets goedkoper dus dan de Clio, maar dan heb je niet alle sportieve uiterlijkheden. Omdat Mitsubishi en Renault wat andere keuzes maken ten aanzien van het modellenbeleid, is het lastig om de auto’s precies gelijk aan te kleden. De enige manier om dat te doen is bij Mitsubishi kiezen voor de meest luxe Instyle en bij Renault de midden-uitrusting Techno helemaal vol te laden met optiepakketten. Dan komen beide auto’s iets boven de 32.000 uit. Wat altijd verschilt is de garantietermijn. Bij Renault belooft men twee jaar zonder kilometerbeperking, Mitsubishi doet vijf jaar of 100.000 kilometer. Breng je je Colt bovendien elk jaar netjes naar de dealer voor onderhoud, dan verlengt Mitsubishi de garantietermijn met drie jaar en 60.000 kilometer. En zo is de Colt misschien niet beter dan z’n eeneiige tweelingbroer, maar lijkt hij op het eerste gezicht wel betrouwbaarder.
Bron: AutoWeek