De Clio is vanaf de start in 1990 een markant vormgegeven hatchback in het B-segment en dat weet Renault tot aan de huidige, inmiddels vijfde generatie vol te houden. Vanaf het derde model is er ook een stationwagon, die in ons land de on-Franse naam Estate krijgt; in de ons omringende landen heet deze Clio Grandtour. Veel romantischer toch? Hij wordt trouwens gebouwd op drie verschillende plekken, die Estate/Grandtour: in Turkije, Algerije en Frankrijk. Ook generatie vier kent een Estate, maar met nummer vijf trekt Renault de stekker eruit. De Estate is een geliefde variant in Nederland en daarom hebben we Renault-dealer Bochane in Deventer gevraagd om er een klaar te zetten voor een proefrit en een inspectie op de brug.
Een Renault Clio Estate op de brug. Van de huidige generatie Clio is er geen Estate.
Ook in 2013 al weinig compacte stationwagons
De stationwagonkoper die in het B-segment winkelt heeft anno 2013 niet veel keus. Hij moet kiezen uit een Seat Ibiza ST, diens neefje, de praktische Skoda Fabia, en de nog veel praktischer Dacia Logan. En de Renault Clio Estate natuurlijk.
De Renault springt eruit door zijn vormgeving, designchef Laurens van den Acker vond dat kennelijk iets belangrijker dan pure utiliteit. Zo scoort de Clio maximaal 1.380 liter als de bank is neergeklapt en hooguit 443 liter in normale toestand. Hecht je minder waarde aan design, dan koop je maar een Logan MCV, zal hij hebben gedacht. Immers ook uit hetzelfde huis en misschien nog wel probleemlozer dan deze Clio.
De Renault Clio Estate heeft voor een kleine stationwagon een zeer fraai design. Misschien was dat belangrijker dan veel ruimte …
Design speelt een grote rol bij deze generatie Clio. Letterlijk alles heeft een bijzondere vorm. Frivoliteit, vrolijkheid en lifestyle stonden hoog op de prioriteitenlijst. Wie niet van zwart houdt, kon met kleuren spelen bij het samenstellen van een nieuwe Clio. Zo heeft onze testauto, die is uitgevoerd in Dynamique-trim, de buitenkleur Rouge Flamme, met bijpassende, rode accenten op dashboard, stoelen en deurpanelen.
Oef, je zult maar een gebruikte Renault Clio willen maar niet van een rood interieur houden.
Weer eens wat anders dan de zwarte massa plastic van de huidige tijd. Het design gaat soms ten koste van de ergonomie. Zo zit de startknop onderaan de middenconsole en de knop voor de cruisecontrol zit onhandig voor de handrem. Ook reflecteert de pianolak en het logo op het stuur bij fel zonlicht. Verder raden we je aan om het interieur nauwgezet te controleren. Aan het harde, kwetsbare plastic van bijvoorbeeld de deurpanelen kun je nagaan of de vorige bezitter een beetje zuinig op zijn of haar auto is geweest. Een stationwagon heeft gewoonlijk een wat zwaarder leven dan een auto met een andere carrosserievorm. Dit is een ideale auto voor een jong gezin, dat minstens één Maxi-Cosi en een kinderwagen aan boord brengt. Het kan daarom evenmin kwaad om een blik in de bagageruimte te werpen, want de bekleding is niet van de hoogste kwaliteit.
Als de ouders een beetje willen inschikken kunnen er best twee pubers achterin.
Veel windgeruis
Het valt ons (en vele review-schrijvers) op dat de Clio IV last heeft van veel windgeruis bij de A-stijlen, alle stroomlijn-bevorderende designtrucs ten spijt. Zouden het de kolossale, op de portieren geplaatste buitenspiegels zijn? Heel stil is de Clio per definitie niet en zeker niet als Estate. Bandengeluid – het rubber onder onze Clio is vrijwel nieuw – is helaas ook nogal nadrukkelijk aanwezig.
De eerste bezitter koos voor deze uitvoering als opties een zonnedak, airco, cruisecontrol, radiobediening vanaf de stuurkolom, Bluetooth en parkeerhulp. Keyless entry met de bekende Renault-kaart hoort daar ook bij.
Driecilinder benzine, viercilinder als benzine en diesel
Motorisch valt er bij de Clio weinig te kiezen. Naast de piepkleine (900 cc) driecilinder benzinemotor met turbo van 90 pk is er een 120 pk viercilinder benzinemotor en een 90 pk dCi diesel. De facelift (ofwel Phase II, herkenbaar aan de ledkoplampen en de agressieve bumper-grille) voegde daaraan een variant met 110 pk toe. Wie automaat wil rijden zit vast aan de viercilinder benzinemotor of aan de dCi, die was te koppelen aan een zestraps automaat met dubbele koppeling. Standaard is er een prettige vijfbak, waarmee iedereen uit de voeten kan. Helaas blijft de Clio RS met een slordige 220 pk voorbehouden aan de hatchback, evenals de super-de-luxe Initiale Paris-uitvoering. Dat zou een stationwagon eveneens extra cachet geven, hoe klein de markt ook is.
Zoals elke fabrikant zegt: let op onderhoudsschema
Wie denkt dat zo’n moderne Renault een problematische auto zal zijn, heeft ongelijk. De fabrikant heeft in de loop der jaren veel bijgeleerd op het gebied van betrouwbaarheid, maar stelt wel een belangrijke voorwaarde: houd je aan het onderhoudsschema om optimaal te kunnen genieten van je Clio (en alle andere modellen). Maar dat doet elke fabrikant, toch?
De lijst met mogelijke gebreken is relatief kort. Toch waren onze collega’s van AutoBild duidelijk minder te spreken over hun Clio Estate tijdens de 100.000 kilometer lange duurtest en kraakten daarom harde noten. Dat is wel te verklaren, want zij rijden in Duitsland gewoonlijk sneller over een slechter onderhouden wegennet, terwijl wij amper boven de 120 km/h uitkomen over perfect onderhouden wegen, even los van de drempelrijke woonwijken. Maar we brengen het wel even onder de aandacht.
Tijdig olie verversen
Terug naar de Nederlandse markt. Tijdig olie verversen (wel precies de juiste olie!) levert een belangrijke bijdrage aan de levensduur van de motor van de Clio. En met tijdig bedoelen we: liever eerder dan de voorgeschreven datum of kilometerstand (30.000!) dan later. Zoals bij veel recent gebouwde auto’s is de distributie de achilleshiel van de motor. De driecilinder van Renault heeft een ketting, let dus op bijgeluiden als je de motor start. Door de bank genomen is deze krachtbron met zijn kenmerkende driecilinderloop betrouwbaar. De 1.2-viercilinder staat bekend als een olieverbruiker. Een regelmatige blik op de oliepeilmeter kan motorschade voorkomen.
Dynamo kan slijtage vertonen
Is de auto op leeftijd, dan kan de dynamo slijtage vertonen, waardoor de accu niet meer bijlaadt. Maar alle appendages aan de motor slijten: wees dus niet verbaasd als de waterpomp en de aircopomp ook een keer gaan, net als de bobines. Toch worden deze componenten niet genoemd in welke review dan ook. Verder gaan koppelingscilinders wel eens lekken. Bij diesels die veel korte stukjes rijden, raakt de EGR-klep verstopt. Niets nieuws onder de zon. Op Clio-fora zijn er diverse meldingen van lagerschade in de versnellingsbakken. Ook komen kapotte drukgroepen voor. De collega’s van AutoBild maakten bakschade mee tijdens hun duurtest, zodat dit tijdens de proefrit een extra punt van aandacht is. Het fenomeen maakt zich kenbaar als een jankend geluid en is ook merkbaar door een slecht inschakelende achteruit- of eerste versnelling.
De koppelingscilinders van de Renault Clio lekken wel eens. Het pedaalrubber van dit exemplaar mag overigens wel vervangen worden.
Straf geveerd voor een Renault
Wie Frans comfort verwacht, kan beter een klassieke Renault zoeken. De Clio is nooit een rijdend matras geweest en door de jaren heen is hij aangepast aan hedendaagse eisen: het onderstel is straf geveerd. Daarbij valt op dat hij vooraan wat onrustig is op de snelweg. De voortrein reageert op elke oneffenheid, hoe klein die ook is. Niet heel storend, maar het valt wel op bij deze Franse auto. De onderstelcomponenten zitten goed en stevig in elkaar. We kennen geen meldingen van versleten stuur- en/of fuseekogels, al zullen die heus wel een keer zijn vernieuwd.
Nu en dan breekt er een veer, maar daarin is de Clio niet uniek. Wel kan de stabilisatorstang ruimte krijgen in de rubbers en ook dat kun je horen tijdens de proefrit. Deze klacht is met de facelift verholpen doordat Renault de rubbers heeft gevulkaniseerd met de stang zelf. Van de stangetjes die de stabilisator verbinden met de wielophanging slijten de kogeltjes. Ook dat is hoorbaar. De Clio heeft duurzame remleidingen, daarover geen klachten. De remcilinders van de trommelremmen willen wel eens gaan lekken, dat komt aan het licht bij een onderhoudsbeurt én bij de apk.
Veel en groot elektronisch malheur blijft achterwege in deze Clio-reeks. De Wegenwacht krijgt onderweg nog wel eens te maken met een weigerend automatisch stuurslot en een haperende dynamo. Sommige bestuurders kijken verschrikt op als de melding ‘starten kan motorschade veroorzaken’ oplicht en de motor niet wil aanslaan. Hieraan is de spanningssensor op de accu debet. Vervuilde ABS- en bandenspanningssensoren zijn ook van deze tijd. Verder zijn er klachten over het R-Link-multimediasysteem. Gebruikers melden dat het uitvalt of dat de Bluetooth-verbinding niet werkt. Dat overkwam ook de Clio van AutoBild; updaten lost de meeste klachten op. Let ook op of de brandstofmeter correct werkt. Die geeft nog wel eens verkeerde waarden aan. Als dat het geval is, brengt een software-update uitkomst.
Terugroepacties zijn er geweest vanwege doorgesleten remleidingen, als gevolg van foutief gemonteerd wielkastplastic.
Zoek de beste, met deze koopwijzer op je telefoon of tablet
De Renault Clio Estate is een zeer geslaagde combi en in ons land gewild als occasion. Maar met een lekker hedendaags ontwerp – hij veroudert ondanks zijn wilde vormen amper – en een frivool interieur alleen ben je er niet. Hoewel de lijst met tekortkomingen beslist niet te lang is, doe je er goed aan om met deze Koopwijzer in de hand alle genoemde punten te checken tijdens de proefrit. Ga voor jezelf ook na of je veel buitenlandse reizen maakt. Met de driecilinder word je niet tekort gedaan, maar met vier personen inclusief bagage aan boord moet dit motortje wel aan de bak en dat hoor en voel je. Is dat vaak het geval, dan kun je beter de viercilinder overwegen.
M.m.v. Renault-dealer Bochane, Deventer
Bron: AutoWeek