Dit is het jargon van de autodesigner: over de shutlines van eerste Audi TT en de stance van de Renault Megane E-tech

Dit is het jargon van de autodesigner: over de shutlines van eerste Audi TT en de stance van de Renault Megane E-tech

Shutlines:
Elke plaats op een auto waar twee carrosseriepanelen samenkomen, is voorzien van een deelnaad. Deze lijnen lijken wellicht enkel strikt noodzakelijk en weinig belangrijk voor het ontwerp van een voertuig, maar ze kunnen de algehele indruk van een ontwerp krachtiger maken of juist sterk verminderen. Ze zijn een integraal onderdeel van het ontwerp. Sommige deelnaden zijn zelfs een essentieel element van het merk-DNA. Denk aan de eerste generatie van de Audi TT, waarbij de hardheid en de geometrie van de carrosserievorm worden benadrukt door de deelnaden die motorkap en spatbord scheiden. Of alle Range Rovers, waarbij de feature line op de flank de shutline van de motorkap wordt.

 Stance:
De wijze waarop een auto op zijn wielen staat, heet stance. De stance is een breed begrip, dat gaat over de de onderlinge samenhang tussen de diameter van het wiel, het type band, de spoorbreedte van de auto en de wijze waarop de combinatie van wiel en band in de wielkast zit.
Ook de positie van de wielen en de relatie van de wielen met de wielkasten en de carrosserie eromheen zijn van belang voor een goede stance. Het verkleinen van de afstand tussen de banden en wielkastranden om een meer dynamische stance te creëren, kan op een aantal manieren worden bereikt. De wielen naar buiten duwen, bredere wielen monteren, de diameter van de wielen vergroten en de auto verlagen zijn methoden die worden gebruikt om een sportievere stance te creëren. Ook de overhang voor en achter en de positie van de cabine binnen de carrosserie dragen bij aan de stance.
Campers hebben vaak een enorme carrosserie-overbeet over het wiel: het wiel staat ver naar binnen. Dergelijke campers hebben dan ook een heel zwakke stance, vergelijkbaar met een mens op X-benen. Een terreinauto met grove banden die buiten de body uit steken, heeft een stoere stance, zoals een wijdbeens staande bodybuilder.
Grote wielen zijn belangrijk voor een goede stance, maar zijn duur om toe te passen, omdat ze de ophanging vaak complexer maken en de binnenruimte voor engineering-componenten en passagiers verminderen. Renault heeft, sinds Nederlander Laurens van den Acker als Senior Vice President of Corporate Design bij het merk aan de slag is, enorme stappen gemaakt op gebied van toepassing van het juiste – grote – formaat wiel. Dat is kostbaar en daarmee een lovenswaardige presentie. Moderne Renault-modellen hebben daardoor veelal een uitstekende stance.
Bij kleine auto’s wordt vaak op alle mogelijke punten bezuinigd om de kostprijs van het product laag te houden. Het formaat van de wielen is bij stadsauto’s vaak onderhevig aan de macht van de cententellers. Mitsubishi is hierin kampioen met zijn Space Star. Deze is op onooglijk kleine wielen gezet.

Surfacing:
Surfacing beschrijft het ontwerp en de samenkomst van oppervlakken, inclusief de krommingen en richtingsveranderingen op alle voor de mens zichtbare onderdelen in het interieur en exterieur van een auto. Mits goed uitgevoerd is surfacing een essentieel deel van het uiten van het merk-DNA. Vaak maken slechts twee of drie lijnen de body. De rest is sculptuur, huid tussen die lijnen in, ofwel surfacing.
De oppervlakken van de surfacing zijn na de proporties het tweede element dat wordt bekeken bij zowel het maken als het evalueren van een auto-ontwerp. Net zoals spieren de 3D-vorm bovenop de botten van een dier definiëren, is de oppervlaktetaal van een auto van vitaal belang bij het definiëren van zijn karakter. Begrijpen hoe surfacing wordt gegenereerd, is een kernvaardigheid voor een auto-ontwerper, net zoals een kunstenaar als Michelangelo de bot- en spierstructuur moest begrijpen om een sprekend beeld te kunnen maken.
 Meer over surfacing in de Masterclass video

 



Bron: AutoWeek