Die zie je nooit meer
Benzine: dan is de keuze nog relatief reuze. Frank heeft werkelijk geen idee waar hij dit jaar voor gaat, dus stelt hij als zoekcriterium € 1.000 in. Bladerend tussen schroot, blokken roest en soms een fraaie auto waarmee bij nader inzien iets ernstig mis is (koppeling stuk, koppakking opgeblazen, lijk in gelegen), stuit hij plotseling op een Renault Safrane. Huh? Die was hij helemaal vergeten. Dat model zie je nooit meer, leuk! Op naar Assen dus.
Deze Renault Safrane is een pareltje
Het autobedrijf zit in een pand dat betere tijden heeft gekend en dat geldt ook voor de plantjes op de uitgestalde koopwaar en de posters van pin-ups die inmiddels in een verzorgingstehuis zwaar dement zitten te zijn. De eigenaar komt ons tegemoet en begint meteen een betoog over het soort mensen dat hij doorgaans als klant heeft. Daarvan kunnen we niet één woord citeren zonder de etiquetteregels te schenden, dus vul zelf maar in. De Safrane die hij in de aanbieding heeft is daarentegen een pareltje, zo verzekert hij.
Barrel met de hoofdletter B
Wanneer we vragen om een proefrit, lijkt het gesprek plots wat stroever te verlopen. De man vindt dat nergens voor nodig (“Ik ben die auto toch wel zo kwijt in deze overspannen markt”) en als we aandringen, wil hij mee. Na een meter of vijftig vindt hij dat de proefrit lang genoeg heeft geduurd: “Draai daar maar om.” Desondanks hebben we inmiddels kennis gemaakt met een koppeling die vervaarlijk bonkt bij het opkomen en een bij laag toerental soms hikkende motor. En het dna, tastbaar en ruikbaar, van een stuk of twintig vorige eigenaren. De kofferbak ligt vol stro en ander landbouwafval. Caroline van der Plas heeft hier nog een paar jaar in gewoond, vermoeden we. Kortom: een barrel met hoofdletter B. Pak maar in.
Subliem Frans comfort
Dat valt nog niet mee, want aan pinnen doet de handelaar niet, zodat we eerst de stad in moeten op zoek naar een geldautomaat. Dan blijkt hij evenmin een RDW-erkenning te hebben, zodat ook de tenaamstelling buitengaats dient te gebeuren. Gelukkig is er een kentekenloket in de buurt. Een halfuur later kruipen we op de laatste druppels naar het eerste tankstation, waar we voor € 150 premium E5 in de Safrane gieten.Toegegeven, de ruim 200 kilometer lange rit naar de redactie valt helemaal niet tegen. Het Franse comfort is heerlijk en we hebben zelfs gescheiden klimaatregeling, die het zelfs nog (een beetje) doet. Twee keer eerder snoepten we een jaar van keurmeester Joeps leven af door hem met een afgetrapte Renault te confronteren, ditmaal worden het er tien, vrezen we. Volgende week Joeps worst nightmare in Klokje Rond.
Bron: AutoWeek