In Nederland vonden al ruim 160.000 Scénics een baasje. Vooral de eerste jaren kon Renault de showroomdeuren net zo goed open laten staan, want pas in 2007 doken de Nederlandse verkoopcijfers onder de 10.000 exemplaren per jaar. Meer dan er in ons land van de vierde generatie zijn verkocht. Er is trouwens niet zoiets als één Scénic, want vanaf de tweede generatie bood Renault onder de naam Grand Scénic een verlengde versie. Tot en met 2023 hield het merk hieraan vast, maar in de allernieuwste Scenic zoek je tevergeefs naar zeven zitplaatsen. In dit artikel komen zowel de ‘korte’ Scénic als de Grand Scénic voorbij.
Gebruiksgemak Renault Scénic
De Renault Scénic staat bekend als een rijdend memoryspel. Want in welk bakje of vakje had je die zaklamp nu ook alweer gelegd? En waar zijn de pleisters als je ze nodig hebt? Ook bij de laatste generatie blijkt dit het geval. “De passagiersstoel kan net ver genoeg naar achteren om een klap op de knieën van de lade te voorkomen”, schrijft de bestuurder van een Scénic dCi 110 Intens uit 2016. Want, inderdaad, deze generatie Scénic heeft geen traditioneel dashboardkastje maar een uitschuiflade. Maar er is meer. “Tussen de voorstoelen een enorm verschuifbaar opbergmeubel. Past alles in wat erin moet. Onder de voorstoel ook nog een lade (voor de boekjes) en dan onder de matten ook nog de bekende Scénic-vakjes in de vloer.”
Dat ervaart ook een andere rijder, maar bij hem wordt het gemak van de vakjes overschaduwd door een groter probleem. “Hij mag dan tal van opbergplaatsen hebben, de ruimte achterin is te beperkt. Hier krijg je nooit vijf volwassenen op een comfortabele manier in. Die Nederlandse ontwerper mag dan een toffe MPV ontworpen hebben, maar die tafeltjes aan de voorstoelen zijn echt een miskleun Dit is een auto voor twee volwassenen en twee of drie kinderen. Bij de Grand Scénic is dat probleem wel veel minder.” Toch is ook een Grand Scénic-rijder geen fan. “De klaptafels achter zijn prima voor kinderen, maar voor volwassenen een irritant ding wat veel beenruimte wegneemt”
Een TCe 115-eigenaar heeft een tip voor wie ruimte tekortkomt. “Als je de bestuurdersstoel hoger zet zit je als in de eerste modellen Scénic, kun je je voeten op de achterbank kwijt onder de voorstoel en heb je veel meer ruimte.” Ook van de klaptafeltjes heeft deze rijder geen last. “Ik moet zeggen dat ik die gekke tafeltjes niet heb. Die kosten echt wel ruimte en leveren te weinig op.” De eigenaar van een Grand Scénic dCi 110 Bose uit 2017 besluit: “Twee extra mensen/kinderen mee? Even de extra zetels opzetten, bagagescherm in het daarvoor gemaakte vak (dus niet rondslingeren in de kofferbak!) leggen en klaar. De wagen is de top van de voetbalclub.”
Zitcomfort
We lezen behoorlijk wat klachten over de klaptafeltjes achterin, die het zitcomfort van achterpassagiers aantasten. Bestuurder en voorpassagier hebben het gelukkig een stuk beter. “Voorin: riant in lengte en in hoogte”, aldus de rijder van een korte Scénic dCi 110 Intens. “Zelfs met mijn lange benen heb ik geen problemen met, bijvoorbeeld, het plateau van de versnellingsbak. Achterin: beenruimte erg krap vanwege de aanwezige tafeltjes. In de hoogte is het goed, maar in de breedte is het zeker minder dan de vorige Scénic was.” Weer die vermaledijde tafeltjes…
Ook de rijder van een Grand Scénic maakt een opmerking over de breedte. “De middelste plaats achterin is toch wat nipt wanneer daarnaast een kinderstoel geplaatst is”, schrijft hij. Zonder de kinderstoel zou dit geen probleem zijn, maar deze is nogal breed en steekt over op de middelste zitplaats. Gebruik je geen kinderstoelen, dan zal dit geen probleem zijn, anders is dit toch iets om bij lange afstanden rekening mee te houden.”
De dCi-rijder gaat ook in op het meubilair. “De stoelen en het stuur kun je goed verstellen, waardoor zowel de lange berijder (1,91 meter) als de korte berijders (1,61 meter) een goede zit vinden. Ergonomisch gezien is de zit stevig en comfortabel. Er is, vergeleken met de Laguna, niet veel zijdelingse steun, maar een stuk beter dan in de vorige Scénic. De stoelverstelling mist een traploze verstelling van de rugleuning, maar anders kom je niets tekort.” Voor traploze verstelling moet je uitwijken naar hogere uitrustingsniveaus, wat de volgende rijder deed. “De stoelen dan. Die zitten echt wel heel lekker. Je kan ze dan ook in alle mogelijke standen aanpassen. Zowel de zetelverwarming als massage werken perfect en de hoofdsteunen vind ik ook wel leuk omdat je die zijdelings kan aanpassen.” Jawel, de stoelen in topuitvoering Initiale Paris beschikken over een massagefunctie. Maar, nogmaals, je hóeft niet voor het topmodel te kiezen. “De stoelen zijn wel erg lekker”, vindt de rijder van een Scénic in Zen-uitvoering. “Na acht uur sturen kwam ik gewoon fit uit de auto.”
Infotainment en bediening
De Renault Scénic is voorzien van Renaults eigen R-link infotainmentsysteem. Afhankelijk van de uitvoering met een gangbaar, horizontaal scherm of een groter verticaal georiënteerd scherm. “De hele bediening van navi en audio is even wennen, ik had liever wat hardwarematige sneltoetsen gehad voor bepaalde keuzes”, schrijft de rijder van een Scénic dCi 110 Bose. Ook de klimaatregeling wordt via dit scherm geregeld, en dat is niet tot ieders tevredenheid. “Het menu van het display vind ik niet helemaal perfect”, meent een Grand Scénic-rijder. “Je moet veel ‘vegen’ naar het volgende scherm.” Hij schetst een scenario waarin dat niet gewenst is. “Indien je instapt in een warme auto gaat de airco in standje full power inclusief het bijbehorende windgeluid, maar als je telefoon op hetzelfde moment gaat is het zoeken en ‘vegen’ om de wind zachter te laten blazen.”
Het is niet allemaal kommer en kwel. Een derde dieselrijder kan er inmiddels aardig mee uit de voeten. “Het R-linksysteem begint behoorlijk te wennen”, schrijft hij. “Wel merk ik dat je ongemerkt toch weer zenders zit te wijzigen en dat je dan je ogen van de weg houdt. En toch hoef je de telefoon niet in de hand te houden, als Android Auto goed aangesloten zit.” Deze laatste voorwaarde lijkt opmerkelijk, maar hij wordt niet zomaar vermeld. “Ondanks een goede kabel is de verbinding erg gevoelig en die ligt er dan zo weer uit.” Een klacht die we bij meer rijders noteren.
Onderweg met de Scénic
Dat Fransozen wel weten hoe je een onderstel maakt hebben ze allang bewezen. Maar hoe zit dat bij deze Scénic, die standaard is voorzien van relatief smalle, maar wel 20 inch grote wielen? “Het comfort is zonder meer goed,” vindt een Scénic TCe 115-rijder, “hoewel de vering voor een Franse auto tamelijk stevig is. Ik hou hier zelf wel van, maar kan me voorstellen dat het veergedrag niet je ding is. Ik hou van een auto die enige feedback geeft en dat doet hij voldoende, ook in het stuur. Voor ouderwets Frans veercomfort hoef je deze auto niet te kopen”, besluit hij.
“Wat rijden betreft is het nog steeds een heel fijne auto, die ondanks zijn gewicht en afmetingen een verbazend goede wegligging heeft”, vindt de rijder van een Grand Scénic TCe 140. De goede wegligging wordt ook benadrukt door een dCi-rijder. “De auto is door de zevende versnelling tot zo’n 140 heel stil en is ook heel stabiel, dus een hele fijne reiswagen. De wegligging is ook beladen heel goed en van hogere snelheden is weinig merkbaar.”
De rijder van een 160 pk sterke benzine-uitvoering heeft wel zijn bedenkingen over de banden. “Gezien het hoge koppel had ik er graag wat bredere banden op gezien. Er zit zoveel kracht op die smalle bandjes dat doorslippen bij het vertrekken geen probleem is.” Gevolgd door een stukje nuance: “Uiteraard ligt dit ook wel aan uzelf :)”
Dat het zwarte rubber belangrijk is ervaart ook een dCi 110 Bose-rijder. “Het zijn de banden!” roept hij. “Alle negatieve ervaringen die ik hierboven beschreven heb, vervallen. Aquaplaning, soms kraakjes, minder verfijnd weggedrag dan de Skoda Superb… Het zijn de banden. De Renault staat in de zomer op Goodyear EfficientGrip, in de winter op Continental Wintercontact TS860. Wat een verschil. Ik heb terug een leuk rijdende wagen die geen last meer heeft van aquaplanning, niet meer onderstuurt op vochtige wegen, laat staan met regen. En die stiller is en zachter rijdt. Laat de Goodyears aan de kant en je hebt een ware limousine.”
Onderhoud, storingen en irritaties
Het doorspitten van de reviews levert twee duidelijke ergernissen op. Eén is bijgeluid uit de voortrein, veroorzaakt door speling op reactiearmen van de stabilisatorstang. “Het onderstel maakte echt behoorlijke herrie,” schrijft een eigenaar na net geen 70.000 kilometer, “waarbij ik het stuurgedrag ook erg instabiel vond. Ik maakte me voor het eerst wat serieuze zorgen over de auto. Gelukkig was het euvel heel snel gevonden en verholpen. Het blijkt een typische slijtage te zijn voor dit model. Op de originele stabilisatorstangen ontstaat speling, waardoor er een bonkend/rommelend geluid ontstaat.”
Bij een tweede rijder trad het euvel al voor de 50.000 km op. “In februari mocht de wagen binnen bij de dealer voor het reguliere onderhoud en jaarlijkse keuring”, schrijft hij. “Toen zijn beide buitenspiegels hersteld aangezien deze niet meer of slechts half inklapten bij het verlaten van de wagen. Eind juli zijn beide stabilisatorstangen vervangen, de wagen was precies een oude rammelbak.” Daarmee vestigt hij meteen de aandacht op het tweede veel voorkomende probleem: de automatisch inklappende buitenspiegels willen na verloop van tijd weleens dienstweigeren.
Eén rijder kreeg te maken met groter leed: de automatische EDC-transmissie werd meermaals vervangen. De klacht: “Op de cruise control op ca 100 km/u ging het toerental zo’n 300 toeren op en neer. Na onderzoek bleek dat in de EDC-versnellingsbak te zitten. Per koppelingsplaat zit er een hydraulisch pompje in en 1 van beide varieert in druk, waardoor bovenstaand effect ontstaat.” Helaas voor deze rijder steekt het probleem na zo’n 180.000 kilometer weer de kop op, waardoor hij vervroegd afscheid van de auto neemt.
Afgezien van dit grote probleem en wat kleinere irritaties brengt de Scénic het er heel aardig vanaf. Hoewel sommige gebruikers opmerken dat zijn voorganger ruimer was blijft hij onverminderd flexibel, zeker als je voor de Grand Scénic als zevenzitter kiest. De ruimtevretende klaptafeltjes aan de voorstoelen waren geen slimme zet, die zien we in de ‘nieuwe’ dan ook niet meer terug. Rijden doet de vierde generatie Scénic naar verluidt overigens opvallend goed. Hij is niet zo zeer Frans comfortabel, maar overtuigt met een stabiele wegligging en de rust aan boord. Zeker wanneer de juiste banden gemonteerd zijn.
Bron: AutoWeek